Ne kötü günler geçirdik...
Kızım, Defnoşum; geçen cumartesi öğleden sonra ateşlendi. Ama ne ateş, akşam Calpol'un ve ılık duşun ardından hala 38.5. Düşmüyor. M. işte, abim ve E. Zaz konserinde. Annem halam ve ben, gece 23.00'de hastaneye gittik. Boğazda hafif bir kızarıklık dışında hiç bir şey yok. Eve döndükten sonra ateşin 40.3'e kadar yükseldiğini gördük. Allahım ne büyük bir korkuydu, ömrümden ömür gitti. Soğuk su ve kompreslerle düşürdük ateşini. Sabaha kadar ateş hiç yakamızı bırakmadı. Pazar sabah 8'de bu kez M. ile düştük hastane yollarına. İdrar testi ve kültürü yapıldı. Sonuç yine temiz ama ateş 39.8'i bile görüyor. Ben deliriyorum artık.
Yine ateşle geçen bir gece. Pazartesi sabahı ben işe Defnoş ananeye ateşli bir şekilde.İşe gitmek de mecburiyetindeyim, 2 kişi izinde o gün. Öğleni zor edip eve dönüyorum 15.00 gibi. Bu kez kendi doktoruna gidiyor Defnoş. Doktora vardığımızda ateş 39.4. Kan testi için 1 saat ateş düşürmeye uğraştık ben, M. ve hemşire. Peşinden kan testide temiz çıktı. Doktorumuz 6.hastalık olabilir, 2 gün daha bekleyeceğiz, eğer döküntü olmaz da ateş devam ederse daha detaylı bir araştırma yaparız dedi.
Ben eve ağlaya ağlaya geldim. M. zaten hastanede fenalaştı. Bizde çok zayıfız bu konularda, ikimizde panik yapıyoruz hemen. Ateşli bir gecenin peşinden Salı günü ateş düşmeye başladı ama Defnoş'un keyfi iyiden iyiye kaçtı, zaten az olan iştah tamamen yok oldu. Yine ateşsiz ama mızmız geçen çarşamba akşamı Defnoş 6. hastalık kızarıklığını döktü. Bugün perşembe, Defne yemek yemiyor; ben işteyken ananesinin ben gelince benim kucağımda koala gibi mızmızlanıyor. Sürekli emme derdinde, yemek zorla birkaç kaşık yiyor. Ama allahtan ateşinin nedeni ortaya çıktı da bizde rahatladık. Ama çok çok çok korktuk.
Bakalım ne zaman tam olarak düzelecek kuşumuz...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder